به گزارش سایت شهر ساحلی چوبر (چوبر نیوز)، انسانهای بزرگ به سبب پول و مال و قدرت نیست که ماندگار می شوند، بلکه قلب و نیت بزرگ و پاکشان است که آنها را در یادها ماندگار می کند. چرا که بسیار بوده اند افراد نامداری که به زور  و زر در میان مردم برو بیایی داشتند اما امروز هیچ اثری از آنها نیست. حتی نامی که سالها بعد یکی بگوید : خدا بیامرز بانی خیر شد…خدا رحمتش کند…

اما بزرگ منشانی هم هستند که سالهاست از دنیا رفته اند ولی یاد و نامشان روزانه هزاران بار به نیکی در ذهن و زبان مردم می چرخد.

بر اساس این گزارش حاج یدالله یکی از مردان بزرگ دهه ۲۰ – ۳۰ بود که در جوانی بهمراه خانواده از غرب کشور به مناطق شمالی ، نهایتا چوبر کوچ کرد و در محله ای جلگه ای کنار دریای خزر سکنی گزید.

در آن زمان جاده باریکی که توسط رضاخان برای عبور قشون نظامی در کنار گذر دریای خزر تعبیه شده بود، چوبر را هم به دو نیم تقسیم کرد.

حاج یدالله در پایین جاده (حاج یدالله محله کنونی)، زمین وسیع و همواری را خریداری و خانه و زندگی را در آنجا بنا نهاد . وی بدون اینکه همسایه ای داشته باشد به کار کشاورزی مشغول شد.

بنا به گفته برخی ریش سفیدان قدیمی چوبر که من با تک تک آنها گفتگو داشته ام از جمله ( حسنعلی طوطی ، حاج شکور حسن پور و مرحوم حاج اسحق شوکتی ) ، حاج یدالله فردی خیر و بسیار منظم و منظبط بود که رضایت خدا و خلق خدا سر لوحه کارش بود. وی سالها در آن محل زندگی کرد اما هیچ وقت صاحب فرزند پسر نشد. افراد زیادی برایشان کار می کردند که خود وی هیچ علاقه ایی به سیاست یا ارباب رعیتی نداشت اما تا دلتان بخواهد دست و دل باز بود ولی نه بدون حساب و کتاب !

بطوریکه وقتی از دنیا رفت مردم جمع شدند تا صندوقچه خصوصی اش را باز کرده و دارایی بی حد و اندازه اش را بشمارند، اما با کمال تعجب دیدند صندوقچه پر از کاغذ و رسید هایی است که وی به مردم قرض داده یا کمک کرده بود…

برخی از   افرادی که در زمین های وی ساکن بودند یا کار می کردند بعد ها به سبب تغییر قوانین کشاورزی صاحب ملک شدند و عده ایی دیگر هم با خرید بخش هایی از آن در همان منطقه ساکن شدند و بدین ترتیب حاج یدالله محله کنونی در بازار چوبر بوجود آمد.

ناگفته نماند که در چوبر ۲ منطقه بنام حاج یدالله محله هست که یکی در بازار چوبر و دیگری در بالا محله چوبر که به محله دشتی پورها معروف است واقع شده است.

گفته می شود حاج یدالله دشتی پور هم بزرگ زاده ای دیندار و خیر بود که حتی مسجدی در این محله نیز به همت وی بنا گردید.

متاسفانه من هیچ تصویر و شناسه ای از ایشان در دست ندارم  و پیگیر و امیدوارم فرزندان و نوادگان آن بزرگ مرد بتوانند با ارایه تصاویر و زندگی نامه آن مرحوم ، مقاله و مطالبی که در آینده راجع به وی می نویسم پر بارتر کنند.