نمی دانم شما چقدر مرادپور ها را در چوبر می شناسید. سالها پیش مرد با سخاوت وخیری بنام “حاج رضی الدین مرادپور” در بالا محله چوبر زندگی می کرد و مغازه ای در این محله داشت که از هر نوع اقلام که نیاز داشتی در این مغازه پیدا می شد . از داس کشاورزان گرفته تا آلاسگا و بستی و جوراب و لباس مجلسی زنانه. همچنین در کنار این مغازه، آرایشگری ، بنگاه خرید ازگیل ، گردو ، مرغ و … هم برای رفاه حال مردم راه انداخته بود که علاوه بر کسب سود ، دعای خیر مردم چوبر  را هم ره توشه آخرت خود کرده بود. بخشی از زمین محل آرامگاه بالا محله چوبر ، وقف ایشان بوده که خود وی نیز در این ارامگاه آرام گرفته است.

وی علاوه بر تجارت، در همه کارهای خداپسندانه و عام المنفعه نقش پر رنگی داشت از کمک به همنوع گرفته تا بر کمک به ساخت مدرسه و پل و جاده. حتی اجرای مراسم تدفین و به خاک سپاری مردگان را جز واجبات دانسته و همیشه در این کار پیشقدم بود.

فرزندان وی نیز چون خود او در کارهای علمی، عمرانی  و … که در راه رضای خدا انجام می شد گامهای بلندی برداشته اند، بطوریکه کمتر کسی از تحصیلکرده گان قدیمی چوبر، تدریس ، راهنمایی ها و خدمات  صمیمانه ” حاج خالدین مرادپور “را از یاد می برد. یا کمتر کسی از چوبریها تلاش و کوشش خالصانه “مرحوم ناصر مرادپور” را فراموش می کند. مردی که یک تنه بجای ۱۰ نفر حاضر بود در کار ساخت و ساز و یا جاده سازی و سایر کارهایی که به نفع عام بود بدون هیچ چشم داشتی و فقط بخاطر رضای خدا شبانه روز کار کند…

و حالا فرزندان وی مهدی و بهمن مرادپور تمام تجهیزات مکانیکی خود را بکار گرقته اند تا به مانند پدر و پدر بزرگشان در ساخت خانه اهدایی موسسه خیریه انفاق مهر چوبر، بیشترین نقش را در راه رضای خدا ایفا نمایند.

“حاجی رضی ” سالهاست از دنیا رفته اما آنچه کاشته همچنان سبز و سرافراز برقرارند و یاد این بزرگ مرد خیر و بخشنده را همیشه در میان مردم زنده نگه داشته و ادامه دهنده راه راستی و درستی این خیر بزرگ هستند.

نیک نامان چوبر هیچ وقت نمی میرند. این صفت نیک  مردمان منطقه چوبر است که با قلبی بزرگ، و رویی گشاده، خالصانه در پی کمک به همنوع خود هستند. صفتی که همواره با گذشتگان ما همراه بوده و همیشه هم خواهد بود. بی شک دعای خیر مردم هم همواره بدنبالشان بوده و خواهد بود.