گیل خبر/ سام سکوتی بداغ 
دوم ژانویه که غرب غرق در جشن و شادی برای سال نو میلادی و تولد حضرت مسیح بود، آل سعود مرگ تلخی را رقم زد تا بازهم آنان که برای آزادی و حقوق برابر به پا خاسته بودند پس از حبس و حصر تیغه ی تیز شمشیر ظالمان یا طناب پوسیده قدرت را بر گردن خود احساس کنند و روح بلندشان که در کالبد نحیف به حصر کشیده شده بود به پرواز در آید.
شیخ نمر، روحانی شیعه مذهب عربستانی که اگر می خواست خودش باشد می توانست زندگی راحتی را برای خود مهیا کند، برای دفاع از حقوق اقلیت های مذهبی عربستان در مقابل هیئت حاکمه مقاومت کرد و امروز جان خود را هم بر سر این راه فدا کرد.
ترغیب و تشویق مردم به مقاومت در مقابل تبعیض آل سعود، سر پیچی از دستورات حکام، تلاش برای دخالت کشورهای بیگانه در امور داخلی عربستان و حمل سلاح اتهاماتی بود که شیخ نمر به خاطر آنها به اعدام محکوم شد و فرآیند دادرسی پرونده ی ایشان نیز از زبان وکیل پرونده، بسیار مضحک و شرم آور بوده است.
شکنجه ی این مبارز مردمی در دیدارهای ایشان با وکیل و خانواده ایشان که زخم هایی بر صورت، دندان های کمی در دهان و ضعف بدنی مفرط داشتند، چیزی نبود که گزمه های تاریکی بتوانند کتمان کنند.
نه اصیل و نه وکیل ایشان دسترسی به محتویات پرونده نداشتند و حتی بر اساس اظهارات انجمن حقوق بشری اروپایی، عربستانی در اولین جلسه دادرسی، شیخ نمر و وکیل وی امکان دفاع نداشتند زیرا از ۳۳ اتهامی که به ایشان بسته شده بود حتی اطلاع هم نداشتند!
دیده بانان حقوق بشر هم حکم اعدام شیخ نمر را در راستای تلاش رژیم سعوی برای خفه کردن تمام جنبش های مردمی بویژه تحرکات شیعیان این کشور برای دفاع از حقوق اقلیت شیعه این کشور قلمداد کرد.
با تمامی اتفاقات فوق، درک این موضوع خیلی آسان نیست که فردی را فقط برای اینکه به موضوعی همچون حقوق برابر اجتماعی و سیاسی معترض است، به بند کشید یا به دار کرد و شمشیر بر گردنش نهاد!
امروز کجای تاریخ ایستاده ایم که همچنان ظلم می شود و ظالم هم خواب راحت می کند و جهان با تمام حقوق بشرش، با شورای امنیتش، با یونسکو و دیده بان و سازمان های مختلف بین المللی نمی توانند از کشته شدن یک آزادی خواه ممانعت کنند؟
چرا هر چقدر پیشتر می رویم اوضاع جهان بدتر می شود و جنگ ها، قربانیان بیشتری می گیرند و مخالفان بیش از پیش سرکوب می شوند؟ و خیلی چراهای دیگر که می شود به این لیست اضافه کرد و اگر بر روی صفحه نمی آید امیدوارم در اذهان خوانندگان قلابی شود تا شاید ماهی هر چند کوچک به دام افتد.
از هر جهت که به موضوع اعدام شیخ نمر فکر می کنم میبینم این شیخ نبود که از میان ما رفت، بلکه تشت رسوایی حاکمان مستبد سعودی بود که از بام افتاد و اعدام حقوق بشر بود که دیده بانانش و مدافعانش در عربستان به نظاره نشستند و در درجه اولی تر یکی از آخرین میخ ها بر تابوت شکسته ی استبداد.