به گزارش چوبر نیوز، در گذشته های دور که خبری از تلویزیون و روزنامه و سایتهای اینترنتی نبود، مکانهای عمومی مثل کافه ها، دکانها و … نقش بسزایی در انتقال و انعکاس اخبار و اتفاقات محله و منطقه را داشتند. علاوه بر آن حمام عمومی در فرهنگ قدیم ایرانی ها فقط جایگاه شست و شو نبوده است، بلکه از آن فراتر، یک مکان ارتباط کلامی مهم و دیدار مردم برای کسب اخبار و پرس و جو از احوال یکدیگربود. وقتی نخستین حمام عمومی در بازار چوبر و پشت مجتمع مدارس کنونی احداث گردید، مردم آن زمان با خوشحالی در جلوی آن عکسهایی به یادگاری گرفتند که اکنون تنها یاد و خاطره ای از این بنای تازه تاسیس و مردمی که در جلوی آن به شادمانی پرداختند باقی مانده است.

با مشاهده این ۲ قطعه عکسی که خوشحالی مردم چوبر بابت افتتاح حمام عمومی چوبر در دهه ۴۰ را نشان می دهد می توان به اهمیت این ‌« پروژه عمرانی » آن زمان پی برد. متاسفانه روز و سال دقیق آن مشخص نیست. اما گفته می شود نوجوانی که در وسط عکس خندان به سمت دوربین ایستاده حاج رحیم طاهری چوبر است و نفر جلویی قدبلند مرحوم انور عزیزی و کمی عقب تر تقریبا ردیف سوم شخص قدبلند مرحوم حاج اسفندیار اعتمادی می باشند و هویت بقیه افراد فعلا در دسترس نیست .اما انتظار داریم اگر کسی از مخاطبان از طریق بزرگان از نام و نشان افراد این عکسها اطلاع داشت، دربخش نظرات برایمان ارسال دارند.

البته جا دارد از آقایان خرم لازم و کیان کریمزاده که این تصاویر را در اختیار سایت چوبر نیوز گذاشتند تشکر و قدردانی کنیم.

*****************************************

پس از انتشار این تصاویر، مخاطبان زیادی در تماس با سایت نامها و شخصیت هایی را معرفی و اعلام کردند که هیچ سندی دال بر تایید یا رد نام آنها نبود  تا نامشان را در ذیل عکسها منتشر کنیم به همین خاطر خواهشمندیم عزیزانی که نسبت به شناخت شخصی اطمینان دارند ، آنرا معرفی نمایند تا خدای نکرده در حق این بزرگانی که خیلی هایشان هم در قید حیاط نیستند قصوری صورت نگیرد.

اما آقای حاج اعتماد نصرتی که همیشه با محبت هایشان نسبت به سایت و عوامل آن لطف و محبت دارند گفته اند تنها شخصی که در تصویر اول کلاه به سر دارد، زنده یاد حاج نجف راعی می باشد.

حاج نجف راعی پدر گنجعلی، حاج اشرف، کریم و علی راعی می باشند که تا اواخر عمر با همان کلاه معروفش در بالا محله چوبر زندگی می کرد. وی یکی از مغازه داران و خیرین بنام  این محله بود که چند سالی است به رحمت خدا رفته اند. روحش شاد.